Moro Reflex
De Moro-reflex is één van de eerste reflexen die zichtbaar wordt na de geboorte. Deze reflex is essentieel voor het overleven van de pasgeborene: hij helpt de baby om een eerste ademteug te nemen en bereidt het lichaam voor op reageren bij plotselinge veranderingen of gevaarlijke prikkels uit de omgeving.
De Moro-reflex activeert het zenuwstelsel om alert te reageren. Wanneer er na de geboorte plotseling verandering is van de zwaartekracht spreidt de baby zijn armen en benen, haalt diep adem en huilt — een natuurlijke reactie om hulp te vragen en de omgeving te alarmeren.
Wanneer de Moro-reflex goed geïntegreerd is, kan een kind prikkels filteren, rustig reageren op veranderingen en zich veilig voelen in nieuwe situaties.
Is de Moro-reflex nog actief, dan blijft het lichaam in een voortdurende vecht- of vluchthouding. Het zenuwstelsel staat onder spanning en is voortdurend gespitst op gevaar. Een of meerdere zintuigen zijn vaak erg gevoelig, waardoor iemand te sterk op bepaalde prikkels zal reageren. Wat leidt tot overprikkeling, stress en vermoeidheid.
Kenmerken van een nog actieve Moro-reflex
- Constante alertheid of spanning (vecht/vluchtstand)
- Overgevoeligheid voor geluid, licht of aanraking
- Wagenziekte of evenwichtsproblemen
- Verminderde concentratie en snel afgeleid zijn
- Overdreven of emotionele reacties
- Moeite met sociale vaardigheden of sociale omgang
- Moeite met het nemen van beslissingen
- Angst, vooral anticipatie-angst (angst vóórdat iets gebeurt)
- Zwak immuunsysteem (bijvoorbeeld vatbaar voor allergieën of verkoudheden)
Wanneer de Moro-reflex wordt geïntegreerd, kan het zenuwstelsel tot rust komen. Het kind leert prikkels beter te verwerken, reageert rustiger op veranderingen en kan zich veiliger, stabieler en meer ontspannen voelen in sociale en leeromgevingen